دلنوشته

منِ مدیر وقتی از وضعیت مدارس شهرم متوجه این نکته شده ام که در اکثر مدارس انگیزه­ی تحصیل و شوق آموختن در بچه ها کم شده است و بیشتر آن­ها صبح ها با اکراه به مدرسه می­آیند، حتی در مدارس ابتدایی.

اگر بخواهیم به صورت کلی عدم وجود علاقه به مدرسه را بررسی کنم به عدم وجود شادی و نشاط در مدارس می­رسیم که از عوامل زیر نشات می­گیرد:

1. بسیاری از دارس دارای ساختار فیزیکی کهنه و سنتی هستند.
2. فضای حیاط مدارس و امکانات فیزیکی کلاس ها نیز خراب یا کهنه می­باشد.
3. عدم وجود فضای سبز در مدارس
4. روش تدریس سنتی اکثر دبیران
5. محتوای بعضی کتب درسی با شرایط روحی و روانی نسل جدید سازگاری ندارد.
6. .

البته بجز عوامل بالا می­توان عمیق تر ریشه یابی کرد و دلایل موثق­تری را پیدا کرد.وقتی با همکارانم در این مورد بحث و تبادل نظر انجام می­دهم و به دنبال راهکار برای این مشکلات می­گردم تا بتوانم مدرسه ای شاداب را داشته باشته باشم به نتایج زیر می رسم.

1. تا حد ممکن باغچه های مدارس را پر از گل و گیاه کنیم و حتی اگر باغچه نداشت از گلدان استفاده کنیم.
2. از دانش آموزان بخواهیم که هر کدام حتی الامکان یه گلدان بیاورند.
3. در ، دیوار و کلاس ها را رنگ آمیزی کنیم و برای هر کلاس پرده های رنگ شاد نصب کنیم.
4. کلاس های درسمان را در فضای باز برگزار کنیم.
5. از روش های تدریس سنتی دوری کنیم و از خلاقیت دانش آموزان در ارائه ی استفاده ببریم.
6. مسایقات ورزشی شاد و متنوع برگزار کنیم.
7. .